Fråga  |
Svar |
orientacja allopsychiczna börja lära sig
|
|
świadomość miejsca, czasu, przestrzeni i sytuacji własnej
|
|
|
orientacja autopsychiczna börja lära sig
|
|
orientacja (świadomość) co do własnej osoby, własnych stanów psychicznych
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
acjent musi dotknąć palcem wskazującym czubka swojego nosa; ma dużą wartość diagnostyczną np. uszkodzeniu móżdżku, w których obserwujemy drżenie zamiarowe uniemożliwiające dokładne wycelowanie i dotknięcie nosa
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
wykonuje się w pozycji leżącej; pacjent stara się trafić piętą do kolana drugiej kończyny
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
osłabienie głosu z powodu zaburzenia normalnego jego wytwarzania; przyczyny np. zapalenie krtani, guzki śpiewacze
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
zespół procesów fizjologicznych zapewniających tkankom normalną czynność oraz zachowanie właściwości biologicznych, chemicznych i fizycznych
|
|
|
próba Romberga (stanie i chodzenie) börja lära sig
|
|
służy do badania zborności ruchów - podejrzenie uszkodzenia móżdżku bądź sznurów tylnych rdzenia kręgowego
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
zbiorcza nazwa metod diagnostycznych mających na celu uzyskanie obrazu przedstawiającego przekrój przez ciało lub jego część
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
metoda diagnostyczna - obraz przekroju badanego obiektu; wykorzystuje zjawisko rozchodzenia się, rozpraszania oraz odbicia fali ultradźwiękowej na granicy ośrodków
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
dziedzina kliniczna medycyny zajmująca się schorzeniami krwi i układu krwiotwórczego, a także dziedzina naukowa zajmująca się badaniami z tego zakresu w stanach zdrowia i choroby
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
rodzaj strategicznego badania, które przeprowadza się wśród osób nieposiadających objawów choroby, w celu jej wykrycia i wczesnego leczenia, dla zapobieżenia poważnym następstwom choroby
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
zakłada konkretną diagnozę zaburzenia
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
brzmieniowe właściwości mowy nakładające się na głoskowy, sylabiczny i wyrazowy ciąg wypowiedzi; należą do nich akcent, intonacja i iloczas
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
zdolność wykonywania złożonych ruchów celowych
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
nagromadzenie wynaczynionej krwi pomiędzy kością czaszki lub kręgosłupa a oponą twardą
|
|
|
krwotok podpajęczynówkowy börja lära sig
|
|
krwawienie do przestrzeni podpajęczynówkowej, która znajduje się między pajęczynówką a oponą miękką mózgu; występuje niespodziewanie, zwykle z powodu pękniętego tętniaka mózgu, lub jako skutek urazu głowy
|
|
|
zespół móżdżkowy (zespół cerebelarny) börja lära sig
|
|
w uszkodzeniu móżdżku, objawiający się zaburzeniami chodu oraz niezbornością ruchową (ataksja); często występuje skandowana mowa, drżenie zamiarowe, oczopląs, obniżone napięcie mięśniowe
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
bezpośrednie uderzenie w głowę
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
uraz związany z nagłą zmianą prędkości np. krwiaki podtwardówkowe
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
nadmierne zwiększenie objętości wody w tkance lub wzrost objętości krwi w naczyniach z powodu zaburzenia autoregulacji krążenia mózgowego
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
powodowane uszkodzeniem mózgu znaczne obniżenie się sprawności umysłowej
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
patologiczne szybkie i bezładne wypowiadanie się; słowotok
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
zaburzenie mowy polegające na zachowaniu zdolności płynnego mówienia przy równoczesnym przekręcaniu wyrazów lub używaniu niewłaściwych (afazja Wernickego i transkorowa czuciowa)
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
doprowadzający, dośrodkowy
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
bezruch, całkowite odrętwienie; stan pojawiający się w przypadku uszkodzeń układu pozapiramidowego; w tym stanie nie odczuwa ani bólu, ani strachu
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
układ struktur korowych i podkorowych mózgu, biorący udział w regulacji zachowań emocjonalnych oraz niektórych stanów emocjonalnych
|
|
|
choroby układu pozapiramidowego börja lära sig
|
|
Parkinsona, Drżenie samoistne, Pląsawica, Dystonia, Choroba tików, Zespół niespokojnych nóg
|
|
|
objawy nieswoiste (wieloznaczne) börja lära sig
|
|
nie są przypisane na stałe danej chorobie; występując w obrębie licznych jednostek nozologicznych nie przesądzają o rozpoznaniu, ukierunkowują diagnostykę i różnicowanie
|
|
|
