Tento, tohle, toto, tato

Forma "toto" jest używana wtedy, gdy odnosi się do rzeczownika w rodzaju nijakim (bezrodzajnym) i w przypadku mianownika. W praktyce obie formy (Toto, tohle) są względnie wymienne, choć forma "mě" jest bardziej powszechna w codziennym języku czeskim.

Forma "tohle" jest używana w przypadkach innych niż mianownik, gdy odnosi się do rzeczownika w rodzaju nijakim. W praktyce obie formy są często używane zamiennie, a wybór między nimi zależy od preferencji stylistycznych i kontekstu komunikacyjnego.