Średniowiecze - Milena

 0    57 fiche    gabrielahomecka
ladda ner mp3 skriva ut spela Kontrollera dig själv
 
Fråga język polski Svar język polski
Lenno
börja lära sig
ziemia nadawana przez seniora wasalowi w zamian za służbę i pomoc zbrojną, po łacinie feudum
Drabina feudalna
börja lära sig
struktura społeczeństwa w systemie feudalnym
Hołd lenny
börja lära sig
uroczystość nadania lenna, podczas której wasal klękał przed seniorem, składał przysięgę wierności, a senior wręczał mu symbol nadania lenna- włócznię, chorągiew lub dokument lenny
suzeren
börja lära sig
władca, król lub książę, jako jedyny nie był niczyim wasalem
Możnowładcy świeccy i duchowni
börja lära sig
składali hołd lenny władcy, mogli mieć także swoich wasali. Hrabiowie i baronowie to możnowładcy świeccy, biskupi i opaci-duchowni.
Rycerze
börja lära sig
stali na drabinie feudalnej niżej niż możnowładcy, niektórzy jednak byli bezpośrednimi wasalami władcy
Chłopi
börja lära sig
podlegali właścicielowi ziemi którą uprawiali, nie składali hołdu lennego swoim panom
Przywilej
börja lära sig
szczególne uprawnienia przysługujące określonym osobom lub grupom osób. Nadawane przez władcę, doprowadziły do podziału średniowiecznego społeczeństwa na stany.
Duchowieństwo
börja lära sig
szczególnie uprzywilejowany stan, zwolniony z większości podatków. Podlegał własnym sądom-kościelnym, a nie królewskim. Duchowni oprócz funkcji religijnych sprawowali ważne funkcje na dworach władców m.in. doradców.
Rycerstwo
börja lära sig
z czasem przekształcono w szlachtę, miało prawo posiadania ziemi i pełnienia funkcji państwowych, miało obowiązek chronić państwo i jego mieszkańców przed najazdami wroga.
Mieszczaństwo
börja lära sig
miało prawo samorządu, czyli samodzielnego zarządzania miastem, ale musiało płacić właścicielowi miasta daniny, mieszczanie zajmowali się handlem lub rzemiosłem.
Chłopi
börja lära sig
użytkowali ziemię pana, w zamian za co składali mu daninę, musieli pracować określoną liczbę dni w roku w majątku pana, nie mogli opuścić uprawianej przez siebie ziemi i podlegali władzy jej właściciela.
Stany
börja lära sig
w średniowieczu grupy społeczne posiadające własne prawa i obowiązki
Gród
börja lära sig
osada obronna wzniesiona w trudnym do zdobycia miejscu
Rzemieślnik
börja lära sig
osoba zajmująca się wytwarzaniem i naprawianiem przedmiotów codziennego użytku
Lokacja
börja lära sig
utworzenie miasta lub wsi
Zasadźca
börja lära sig
zajmował się zakładaniem miasta lub wsi, następnie zostawał wójtem.
Wójt
börja lära sig
w imieniu pana pobierał daniny od mieszczan, przewodniczył miejskim sądom i dbał o porządek w mieście
Dokument lokacyjny
börja lära sig
zawierał prawa i obowiązki mieszkańców, wytyczne dotyczące położenia placów i przebiegu ulic, informacje w jakie dni można organizować jarmarki
Cech
börja lära sig
organizacja rzemieślników danej specjalności, określająca wielkość produkcji, ceny towarów i dbała o jakość produktów.
Partacz
börja lära sig
rzemieślnik nie należący do cechu, który wykonywał gorszej jakości produkty z tańszych materiałów, dziś osoba- źle wykonująca swoją pracę
Rada miejska
börja lära sig
wybrani przedstawiciele mieszczan, którzy uchwalali obowiązujące mieście prawa i wybierali burmistrza
Burmistrz
börja lära sig
najważniejszy urzędnik miejski, dbał aby prawa uchwalane przez radę miejską były przestrzegane
Ława miejska
börja lära sig
sąd miejski złożony z najbogatszych mieszczan
Patryciusze
börja lära sig
najbogatsza grupa mieszczan- bogaci kupcy, rzemieślnicy i właściciele nieruchomości
Pospólstwo
börja lära sig
najliczniejsza grupa ludności w mieście, drobni kupcy i rzemieślnicy prowadzący własne warsztaty
Plebs
börja lära sig
najbiedniejsi mieszczanie, żebracy, pracownicy najemni w warsztatach i kramach
Sukno
börja lära sig
gruba tkanina wełniana, z której w średniowieczu robiło sie większość ubrań
Barbakan
börja lära sig
element fortyfikacji miejskiej, wznosił się poza murami miejskimi, chronił główną bramę wjazdową do miasta
Ratusz
börja lära sig
siedziba władz miejskich
Trójpolówka
börja lära sig
metoda uprawy ziemi rozpowszechniona w średniowieczu, polegająca na podziale pola na trzy części. Na pierwszej jesienią wysiewano zboża ozime, na drugiej wysiewano zboża jare, trzecia była ugorem. Co roku każda część była uprawiana inaczej.
Korzyści z trójpolówki
börja lära sig
zabezpieczała glebę przed wyjałowieniem i pozwalała uzyskać większe plony
Radło
börja lära sig
drewniany zaostrzony konar ciągnięty przez woły lub konie poprzednik pługa
Pług
börja lära sig
narzędzie rolnicze do wykonywania orki, dzięki metalowemu lemieszowi orał głębiej i dokładniej niż radło
post
börja lära sig
powstrzymywanie się od spożywania pokarmów, w tym mięsa
asceza
börja lära sig
wyrzeczenie się wygód, a nawet zadanie sobie cierpienia
biczownicy
börja lära sig
organizowali procesje, podczas których wymierzali sobie karę chłosty, ponieważ wierzyli, że w ten sposób odkupią grzechy swoje i innych
reguła zakonna
börja lära sig
zbiór przepisów obowiązujących w danym zgromadzeniu zakonnym, określający prawa i obowiązki zakonników i zasady ich postępowania
celibat
börja lära sig
zasada, która zabrania duchownym zakładania rodzin
św. Benedykt
börja lära sig
w VI w. założył na Monte Cassino zakon benedyktynów
zakony żebracze
börja lära sig
utrzymywały się tylko z tego co im ofiarują wierni
kopiści
börja lära sig
zakonnicy zajmujący się przepisywaniem ksiąg
skryptorium
börja lära sig
miejsce, w którym przepisywano księgi
miniatura
börja lära sig
ręcznie wykonywana ilustracja w księdze
incjał
börja lära sig
ozdobna pierwsza litera akapitu, dziś pierwsza litera imienia lub nazwiska
zakon
börja lära sig
wspólnota duchownych, której siedzibą jest klasztor
opat
börja lära sig
przełożony klasztoru
sztuka średniowiecza
börja lära sig
miała silny związek z chrześcijaństwem, jej głównym zadaniem było głoszenie chwały Boga, przybliżanie prawd wiary, miała nie tylko zachwycać pięknem, ale i uczyć, była anonimowa
sztuka anonimowa
börja lära sig
w średniowieczu artyści nie podpisywali swych dzieł, gdyż wierzyli, że tworzą na chwałę Boga, a nie dla osobistej chwały
styl romański
börja lära sig
wczesnośredniowieczny styl w architekturze, charakteryzujący się masywnymi kamiennymi konstrukcjami o grubych murach i małych oknach. Niezbyt wysokie wieże pełniły funkcje obronę i obserwacyjne. Sklepienia i łuki miały kształt półkoli.
apsyda
börja lära sig
element stylu romańskiego, półkoliste pomieszczenie przylegające do kościoła, w którym zwykle umieszczano dodatkowy ołtarz
portal
börja lära sig
obramowanie drzwi, ozdobione płaskorzeźbami i kolumnami
styl gotycki
börja lära sig
późnośredniowieczny styl w architekturze, charakteryzujący się lekkimi strzelistymi konstrukcjami z cegły, o dużych oknach ozdobionych witrażami, łukami oporowymi oraz przyporami, podtrzymującymi ściany, wysokimi wieżami, ostrych łukach
rozeta
börja lära sig
okrągłe ozdobne okno umieszczane nad wejściem do kościoła, charakterystyczne dla gotyku
zabytki średniowiecza w Polsce
börja lära sig
kamienny kościół w Tumie pod Łęczycą-styl romański, bazylika Mariacka w Gdańsku, kościół Mariacki w Krakowie-styl gotycki; srebrny relikwiarz świętego Zygmunta, ołtarz Wita Stwosza w kościele Mariackim.
spichlerz
börja lära sig
miejsce przechowywania zboża
młyn
börja lära sig
miejsce w którym mieli się zboże

Du måste vara inloggad för att skriva en kommentar.