LITOSFERA

 0    148 fiche    whit3nxx
ladda ner mp3 skriva ut spela Kontrollera dig själv
 
Fråga język polski Svar język polski
STOPIEŃ GEOTERMICZNY
börja lära sig
1stopień/33m, w jądrze wewnętrznym jest ok. 5000-6000stopni
GRADIENT GEOTERMICZNY
börja lära sig
3.1 stopnia /100m
SKORUPA ZIEMSKA
börja lära sig
Dzieli się na: strefę granitową i strefę bazaltową
Strefa bazaltowa (sima) (krzem i magnez) - na dnie oceanów i na lądzie pod sial
Strefa granitowa (sial) (Krzem i glin) - tylko w obrębie lądów
PŁASZCZ GÓRNY (ZEWNĘTRZNY)
börja lära sig
Crofesima - chrom, żelazo, krzem, magnez
W górnej częsci - ASTENOSFERA- duża plastyczność, miejsce powstawania wszystkich procesów tektonicznych
Budowa wnętrza ziemi (kolejność od powierzchni)
börja lära sig
Skorupa ziemska, płaszcz górny (zewnętrzny), płaszcz dolny (wewnętrzny), jądro zewnętrzne, jądro wewnętrzne
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY
börja lära sig
PŁASZCZ DOLNY ZEWNĘTRZNY nifesima - nikiel, żeloazo, krzem, magnez
JĄDRO ZEWNĘTRZNE
börja lära sig
nife - nikiel, żelazo - prawdopodobnie w stanie ciekłym
JĄDRO WEWNĘTRZNE
börja lära sig
nife - nikiel, żelazo
skorupa ziemska - kontynentalna
börja lära sig
grubość ś 30-40km, pod młodymi górami do 80km
Strefa granitowa SIAL (skały magmowe kwaśne), strefa bazaltowa SIIMA (skały magmowe zasadowe)
LITOSFERA
börja lära sig
Górna wastwa Ziemi obejmująca skorupę ziemską i górną część płaszcza zewnętrznego. Głębokość do ok. 100km
Geologia historyczna
börja lära sig
Zajmuje się odtwarzaniem dziejów Ziemi
Stratygrafia
börja lära sig
Dział geologii obejmujący ustalenie kolejności ułożenia warstw skalnych oraz określanie ich wieku.
Metoda radiometryczna (izotopowa)
börja lära sig
Ustalenie wieku skały polega na obliczeniu stosunku uranu do ołowu. Do badania stosuje się izotop węgla c14, którego czas połowicznego rozpadu wynosi 5570lat
Metoda bezwzględna
Dzięki określeniu wieku szczątków organicznych można pośrednio ustalić wiek skały, w której te szczątki się zachowały.
Metoda dendrochronologiczna
börja lära sig
Badanie słojów przyrostu rocznego w pniach drzew.
Metoda bezwzględna
Metoda pyłkowa
börja lära sig
Badanie pyłków roślinnych zawartych w torfie lub osadach na dnie jeziora
Metoda bezwzględna
Określenie warunków wegetacji i zmian szaty w przeszłości
Metoda stratygraficzna
börja lära sig
Na obszarach o budowie płytowej - im głębiej położona tym starsza skała
Metoda względna
Metoda paleontologiczna
börja lära sig
Ustalenie wieku za pomocą skamieniałości przewodnich
Metoda względna
Metoda tektoniczna
börja lära sig
Analiza niezgodności ułożenia warstw - ustalenie czasów ruchów górotwórczych
metoda względna
Ery ziemi
börja lära sig
1. kenozoik 2. mezozoik 3. paleozoik 4. ery proterozoiczne 5. ery archaiczne
Kenozoik - podział na okresy
börja lära sig
Czwartorzęd, neogen, paleogen
Mezozoik - podział na okresy
börja lära sig
kreda, jura, trias
Paleozoik - podział na okresy
börja lära sig
perm, karbon, dewon, sylur, ordowik, kambr
Holocen (kenozoik - czwartorzęd)
börja lära sig
Epoka trwająca do dziś - powstanie Bałtyku + silna ingerencja człowieka
Plejstocen (Kenozoik - czwartorzęd)
börja lära sig
Zlodowacenie na półkuli północnej (zatoka Hudsona, Gór Skandynawskich) + pojawienie się człowieka - wschodnia Afryka
Neogen, Paleogen (kenozoik)
börja lära sig
Koniec kredy do miocenu - orogeneza alpejska (największe natężenie ruchów górotwórczych - oligocen/miocen)
Kreda (mezozoik)
börja lära sig
Wyginięcie większości gatunków w tym gadów
Jura (mezozoik)
börja lära sig
Podział Gondway (oddziela się Ameryka Południowa z Afryką, Dekan z Cejlonem, Australia, Antarktyda)
Pierwsze ptaki - archeopteryks
trias (mezozoik)
börja lära sig
Pojawienie się dinozaurów
karbon/perm (paleozoik)
börja lära sig
Rozwój paproci, skrzypów, widłaków
Transgresja morza
börja lära sig
Wkroczenie morza w ląd (np. w ordowiku, jurze, kredzie)
Regresja morza
börja lära sig
Wycofywanie się mórz z obszarów lądowych (np. w permie, triasie, pliocenie)
Fałd
börja lära sig
Układ warstw skalnych, w wyniku deformacji ulega powyginaniu, ale bez przerwania ich ciągłości
Uskok
börja lära sig
Powstaje w wyniku pęknięcia skorupy ziemskiej i przemieszczania sie skał względem siebie wzdłuż pęknięcia
Płaszczowina
börja lära sig
Fałd obalony i przesunięty - zostaje oderwany od podłoża i przesunięty nawet kilkaset kilometrów dalej
Minerały
börja lära sig
pierwiastki lub związki chemiczne występujące w przyrodzie. W większości o strukturze kryształu.
Mogą powstać wskutek krzepnięcia magmy, wytrącić z roztworów krążących w skałach, wody mineralnej, procesu wietrzenia, lub przeobrażeń pod wpływem wysokiej temperatury.
Skała
börja lära sig
Naturalne skupisko materiałów
skały GŁĘBINOWE = jawnokrystaliczne
börja lära sig
Pod powierzchnią ziemi, gdzie magma powoli zastyga, duże kryształy
skały magmowe
granit, dioryt, gabro, sjenit
skały WYLEWNE = skrytokrystaliczne
börja lära sig
Magma wydostaje się na powierzchnie Ziemi, a jej stygnięcie następuje szybko
skały magmowe
bazalt, andezyt, riolit, profir
Skały osadowe - okruchowe
börja lära sig
Powstają przez osadzenie się w innym miejscu drobin skalnych, postać luźna lub zwięzła
skały osadowe
less, ił, muł, piasek
skały osadowe - pochodzenia organicznego
börja lära sig
Z szczątków organizmów żywych.
Wapień, kreda, węgiel, torf
Skały osadowe - chemiczne
börja lära sig
Przemiana chemiczna
Sól kamienna, sowa, gips, siarka
Skał przeobrażone = metamorficzne
börja lära sig
Kontakt skały z gorącą magmą lub lawą.
Gnejs (z granitu), marmur (z wapienia), diament (z węgla), kwarcyt (z piaskowca)
SEDYMENTACJA
börja lära sig
Osadzanie się na lądzie lub w morzu okruchów skalnych pochodzących z wietrzenia skał. Również osadzanie się związków chemicznych na dnach oceanów wytrąconych z szczątków organizmów żywych.
DIAGENEZA
börja lära sig
Przekształcanie się pod wpływem nacisku lub cementowania luźnych skał w zwięzłe.
RYFT
börja lära sig
Miejsce pęknięcia litosfery. Wąski, długi i bardzo głeboki do 300km rów tektoniczny.
Strefa subdukcji
börja lära sig
Podsuwanie płyty oceanicznej pod kontynentalną lub oceanicznej pod inną oceaniczną.
Procesy geologiczne - WEWNĘTRZNE (endogeniczne)
börja lära sig
Zachodzą wskutek działania sił wewnętrznych.
Plutonizm, wulkanizm, trzęsienia ziemi, ruchy górotwórcze
Procesy geologiczne - ZEWNĘTRZNE (egzogeniczne)
börja lära sig
Zachodzą wskutek działania sił zewnętrznych - wiatru, temperatury, morze, rzek lodowców i lądolodów.
PLUTONIZM
börja lära sig
Ogół zjawisk związanych z działaniem magmy w obrębie skorupy ziemskiej.
Z tworzeniem się ognisk magmowych, wdzieraniem się magmy w inne skały bez przedostania się na powierzchnię ziemi.
INTRUZJE MAGMOWE
börja lära sig
Obszary wtargnięcia magmy pomiędzy inne skały.
Jaka to intruzja magmowa?
börja lära sig
batolit
Jaka to intruzja magmowa?
börja lära sig
lakkolit
Jaka to intruzja magmowa?
börja lära sig
lopolit
Jaka to intruzja magmowa?
börja lära sig
sille = żyła pokładowa
Jaka to intruzja magmowa?
börja lära sig
Dajka
Wulkanizm
börja lära sig
ogół zjawisk geologicznych związanych z wydobywaniem lawy oraz towarzyszących jej substancji na powierzchnię Ziemi.
Lawa
börja lära sig
Wydostająca się na powierzchnię magma.
Wulkan
börja lära sig
Lawa gromadzi się wokół miejsca z którego wypływa i tworzy stożek.
Lawa (skład)
börja lära sig
temp ok 1000, tlenki krzemu, gliny, krzemianów, glinkokrzemianów i gazów.
Kwaśna i zasadowa
Wulkan typu wezuwiańskiego
börja lära sig
lawa kwaśna=bogata w krzemionkę - gęsta, lepka, płynie powoli, tworzy jasne skały
np. Wezuwiusz, Krakatau, Kluczewska Sopka
tzw. wulkan stożkowy Gwałtowne erupcje > rozrywanie stożka >powstaje kaldera (rozległa głęboka wklęsłość)
Wulkan typu hawajskiego
börja lära sig
lawa zasadowa=uboga w krzemionkę - rzadka, płynna, łatwo się rozlewa > niski stożek wulkaniczny
Wulkany hawajskie, Hekla
tzw. wulkan tarczowy, bez gwałtownych erupcji
Objawy wybuchu wulkanu
börja lära sig
najczęściej brak, ale bliskość ogniska magmy może spowodować: wysychanie źródeł w okolicy, topnienie śniegu na wulkanie, ożywienie gejzerów
Gazy wydobywające się przy wybuchu wulkanu
börja lära sig
para wodna, dwutlenek węgla w znacznych ilościach, chlor, wodór, azot, metan, siarkowodór, amoniak
Utwory piroklastyczne
börja lära sig
Fragmenty lawy rozrzucane w powietrzu, różnej wielkości odłamki skalne wyrwane z krateru
Bomby wulkaniczne
börja lära sig
Bryły lawy wyrzucone i zastygłe w powietrzu
Lapille
börja lära sig
Fragmenty lawy wielkości orzecha.
Pumeks
börja lära sig
Wyrzucone w powietrze fragmenty gorącej lawy bogatej w gazy.
Wulkany lawowe (efuzywne)
börja lära sig
Wyrzucają głównie lawę (gwałtowność zależy od rodzaju lawy)
np. Wulkany hawajskie
Wulkany eksplozywne
börja lära sig
Wyrzucają tylko utwory piroklastyczne i gazy; gwałtownie wybuchają
Aquan w Gwatemalii
Stratowulkany
börja lära sig
Wyrzucają na przemian lawę i materiał piroklastyczny
np. Etna, Wezuwiusz, Krakatau
Skutki wybuchów wulkanów
börja lära sig
potoki lawy, duszące gazy, zapylenie atmosfery, potoki błotne, rozwój rolnictwa
Rozmieszczenie wulkanów na ziemi
börja lära sig
W strefach subdukcji - ognisty pierścień pacyfiku -> 60% czynnych wulkanów na ziemi
W strefach ryftowych - na grzbietach śródoceanicznych
Ważniejsze czynne wulkany
börja lära sig
Gualtiri - Chile, Cotopaxi - Ekwador, Orizaba- Meksyk
Kaldera
börja lära sig
Zagłębienie powstające w wyniku: rozerwania stożka wulkanicznego przy gwałtownej erupcji lub zapadnięcia się obszaru nad opróżnionym ogniskiem
Nek wulkaniczny
börja lära sig
Wzniesienie o bardzo stromych stokach zbudowane z lawy zakrzepłej w kominie wulkanicznym
Trzęsienia ziemi
börja lära sig
Drgania skorupy ziemskiej, których przyczyną jest rozchodzenie się fal sejsmicznych.
Powody trzęsień ziemi
börja lära sig
Przemieszczanie się mas skalnych w obrębie skorupy ziemskiej: na granicach płyt, w rejonie młodych gór, w uskokach
Trzęsienia zapadliskowe
börja lära sig
Przemieszczanie się małych mas skalnych związane z zapadaniem się stropów jaskiń lub wyrobisk górniczych.
Trzęsienia tektoniczne
börja lära sig
najsilniejsze, najczęstsze 90% trzęsień
Trzęsienia wulkaniczne
börja lära sig
Towarzyszą erupcjom wulkanicznym
H- HIPOCENTRUM
börja lära sig
Ognisko trzęsienia ziemi, miejsce tworzenia się fal sejsmicznych
E - EPICENTRUM
börja lära sig
Na powierzchni ziemi, pionowo nad hipocentrum, gdzie trzęsienie dociera najszybciej i jest najsielniejsze
Skala Mercallego
börja lära sig
12-stopniowa skala zamknięta. Intensywność wstrząsu określa się na podstawie zniszczeń, wywołanych przez drgania.
1 stopień - wyczuwalne tylko przez sejsmografy, 10 - stopień - wali się większość budynków
OBSZARY SEJSMICZNE
börja lära sig
Duża częstotliwość silnych trzęsień
grzbiety śródoceaniczne (strefy ryftowe), obszary młodych gór (alpidy)
wokół oceanu spokojnego - 40% - strefy subdukcji
OBSZARY PANSEJSMICZNE
börja lära sig
Sporadyczne trzęsienia ziemi
strefa wielkich rowów wschodnioafrykańskich, bajkał, rów morza martwego
Granice płyt litosfery - północna Europa, Masyw Centralny
OBSZARY ASEJSMICZNE
börja lära sig
Pozbawione trzęsień ziemi
Stare platformy prekambryjskie, dna oceaniczne, antarktyda
RUCHY IZOSTATYCZNE
börja lära sig
Powolne, długotrwałe, pionowe ruchy skorupy ziemskiej. Powód: zaburzenie równowagi izostatycznej między litosferą i astenosferą.
RUCHY EPEJROGENICZNE = lądotwórcze
börja lära sig
Bardzo powolne, obniżające lub wynoszące ruchy skorupy ziemskiej.
Spowodowane naciskiem magmy poruszającej się we wnętrzu Ziemi na litosferę.
Regresja morska
börja lära sig
Powolne podnoszenie się skorupy ziemskiej powoduje wycofywanie się morza, odsłanianie nowego lądu.
Ruchy górotwórcze (fałdowanie, orogeneza)
börja lära sig
Proces prowadzący do powstawania gór fałdowych.
poprzez: subdukcję, kolizję dwóch płyt kontynentalnych
Orogenezy najstarsze
börja lära sig
Półwysep Kolski, Labrador, Północna część Walii, Anglia, Góry Stanowe
Orogeneza kaledońska
börja lära sig
Góry świętokrzyskie, część Sudetów, Góry Skandynawskie, część Appalachów
Orogeneza Hercyńska
börja lära sig
odmłodzenie gór Świętokrzyskich, Sudety, Harz, Masyw Czeski
Orogeneza Alpejska
börja lära sig
Karpaty, Alpy, Pireneje, Andy
Góry Zrębowe
börja lära sig
Pionowy ruch przemieszczania się mas skalnych wzdłuż uskoków
np. Sudety, Ural, Harz
Powstają zręby i rowy tektoniczne.
Góry wulkaniczne
börja lära sig
Tworzą się w wyniku obfitych erupcji wulkanicznych. NIE tworzą pasm górskich.
Występują na granicach płyt litosfery i nad plamami gorąca.
Kilimandżaro, góry islandii, Hawajów, Kamczatki
WIETRZENIE TERMICZNE (insolacyjne)
börja lära sig
Spowodowane dużymi dobowymi amplitudami temperatur.
W dzień skała silnie się nagrzewa, w nocy wyziębia się > rozszerza się i kurczy > pękanie
WIETRZENIE MROZOWE (zamróz)
börja lära sig
Zamarzanie wody w szczelinach skał
WIETRZENIE SOLNE
börja lära sig
Sól krystalizująca się w szczelinach skalnych zwiększa swoją objętość i prowadzi do rozpadu.
WIETRZENIE ILASTE
börja lära sig
Pod wpływem wody. Pęcznienie i kurczenie skał ilastych.
ZJAWISKA KRASOWE
börja lära sig
Powolne rozpuszczenie skał węglowych lub gipsowych przez wody podziemne i powierzchniowe.
PROCESY EOLICZNE
börja lära sig
rzeźbotwórcza działalność wiatru: pustynie, plaże, góry.
SUSPENSJA
börja lära sig
Transport materiału skalnego: porywanie materiału i unoszenie w powietrzu.
TOCZENIE
börja lära sig
Przesuwanie wiatrem po podłożu drobnych ziaren.
SALTACJA
börja lära sig
Skakanie dużych ziaren.
DEFLACJA
börja lära sig
Wywiewanie drobnego materiału.
NIECKI DEFLACYJNE
börja lära sig
NIECKI DEFLACYJNE
KORAZJA
börja lära sig
Mechaniczne niszczenie skał - ziarenka piasku niesione przez wiatr uderzają w skałę.
RIPPLEMARKI (zmarszczki eoliczne)
börja lära sig
Szerek małych grzbiecików na piasku.
ERG
börja lära sig
Pustynia piaszczysta. Różnorodne wydmy
SERIR
börja lära sig
Pustynia żwirowa.
HAMADA
börja lära sig
Pustynia kamienista, skalista.
TAKYR
börja lära sig
Pustynia ilasta. Pokryta twardym spękanym iłem,
Wybrzeże fiordowe
börja lära sig
Powstałe przez zalanie dolin polodowcowych, długie, wąskie i głębokie zatoki morskie
Norwegia, Szkocja, Islandia, Grenlandia, Patagonia, Nowa Zelandia
Wybrzeże szkierowe (szerowe)
börja lära sig
Ogromna ilość skalistych wysepek(szkierów), zalane mutony(barańce) wystające ponad powierzchnie wody
Morze Bałtyckie, Skandynawia
Wybrzeże dalmatyńskie
börja lära sig
zalanie obniżeń między pasmami górskimi(równoległymi do brzegu), długie, wąskie wyspy, półwyspy równoległe do brzegu
Dalmacja, Kalifornia
Wybrzeże riasowe
börja lära sig
wysokie, strome, urozmaicona linia brzegowa, powstało w miejscu gdzie morze graniczy z zalanym obszarem górskim, półwyspy, zatoki
Irlandia, Grecja, Hiszpania
Wybrzeże limanowe=jarowe
börja lära sig
Tworzy się w wyniku zalania ujściowego odcinka jarów
Morze Czarne, Zatoka Gwinejska
Wybrzeże klifowe
börja lära sig
wysokie, strome, utworzone w wyniku abrazji (niszczenie brzegu)
Wyspa Wolin, Gdynia Orłowo, południowa Anglia
Wybrzeże mierzejowe
börja lära sig
z płaskimi, piaszczystymi mierzejami odcinającymi dawne zatoki, z jeziorami przybrzeżnymi
Półwysep Helski, Mierzeja Wiślana, okolice Łebsko, Jamno, Gradno
Wybrzeże lagunowe
börja lära sig
podobne do mierzejowego, na obszarach o dużym wahaniu pływów
Zatoka meksykańska, wenecja, floryda
Wybrzeże deltowe
börja lära sig
wybrzeże niskie, w dolinie rzek tworzących deltę
Delta Wisły, Dunaju, Nilu, Missisipi, Gangesu
Wybrzeże mangrowe = mamorzynowe
börja lära sig
płaskie, porośniete lasami namorzynowymi (wodolubnymi, w strefie pływów)
Kuba, Sumatra, Nowa Gwinea, Zatoka Bengalska
Nizina
börja lära sig
Obszar położony do 300m.n.p. m, płaska, falista, pagórkowata
Depresja
börja lära sig
Część niziny, leżąca poniżej poziomu morza
Kryptodepresja
börja lära sig
Zagłębienie terenu wypełnione przez wodę jeziora, którego dno leży poniżej poziomu morza
Wyżyna
börja lära sig
Powyżej 300m.n.p. m, często obok kotliny
Szelf
börja lära sig
Płytkie dno morskie, do głębokości ok. 200m, znajdujące się w pobliżu kontynentów
Stok Kontynentalny
börja lära sig
przedłużenie szelfu, z większym spadkiem
Morena czołowa (formy polodowcowe)
börja lära sig
wysokie pagórki, o dość stromych stokach
Morena denna (formy polodowcowe)
börja lära sig
prawie płaski teren, lekko falisty, liczne zagłębienia po wytopieniu się brył martwego lodu (ten, który oddzielił się od lądolodu)
Morena boczna (formy polodowcowe)
börja lära sig
Wąskie wały ciągnące się wzdłuż brzegów lądolodu lub lodowca
Kemy (formy polodowcowe)
börja lära sig
Skoncentrowane w jednym miejscu pagórki zbudowane z piasków i żwirów, płaska powierzchnia szczytowa
Ozy (formy polodowcowe)
börja lära sig
długie, wąskie wały zbudowane z piasków i żwirów powstałe w szczelinach lądolodu
Drumliny (formy polodowcowe)
börja lära sig
W dużych skupiskach, podłużne wzgórza o opływowych kształtach
Sandry (formy polodowcowe)
börja lära sig
rozległe, płaskie stożki napływowe
Oczka wytopiskowe (formy polodowcowe)
börja lära sig
małe jeziorka powstałe w zagłębieniach po wytopieniu się brył martwego lodu (odpadniętego)
Jeziora morenowe (formy polodowcowe)
börja lära sig
Powstałe na skutek zatarasowania odpływu wód przez osady morenowe
Pradoliny (formy polodowcowe)
börja lära sig
Wielkie doliny rzeczne utworzone przez wody wypływające spod lądolodu, równoległe do czoła lądolodu
Rynny polodowcowe (formy polodowcowe)
börja lära sig
Podłużne zagłębienia utworzone w morenie denneju
Mutony (barańce) (formy polodowcowe)
börja lära sig
pagórki skalne wygładzone przez nasuwający się lądolód/lodowiec
Doliny U-kształtne (formy polodowcowe)
börja lära sig
Doliny rzeczne poszerzone i wyrównane przez spływający lodowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
börja lära sig
AMONIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
börja lära sig
BELEMNIT
Co to za skamieniałość przewodnia?
börja lära sig
liliowiec
Co to za skamieniałość przewodnia?
börja lära sig
ramienionóg
Co to za skamieniałość przewodnia?
börja lära sig
TRYBOLIT
Co to za skała?
börja lära sig
gnejs

Du måste vara inloggad för att skriva en kommentar.