Fråga  |
Svar |
|
börja lära sig
|
|
linia prostopadła do grzebietów i dolin fal, która wskazuje kierunek rozchodzenia się fali
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
zbiór punktów ośrodka dających się połączyć, będących w tej samej fazie drgań
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
rozchodzić sięw jednym kierunku, grzbiety fali są do siebie równoległe np. na powierzchni wody
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
rozchodzi sie w płaszczyźnie, jednakowo w każdym kierunku. Grzbiety i doliny fali tworzą współśrodkowe okręgi np. na powierzchni wody kamień
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
rozchodzi się w przestrzeni w każdym kierunku. Grzbiety fali tworzą współśrodkowe sfery np. dźwięk
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
kąt odbicia jest równy kątowi padani. oba te kąty leżą w jednej płaszczyźnie
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
fala po odbiciu od powierzchni chropowatej odbija się w różnych kierunkach
|
|
|
czemu niebo w dzień jest jasne börja lära sig
|
|
niebo w dzień jest jasne bo światło słoneczne rozprasza się na niejednorodnościach w atmosferze
|
|
|
czemu niebo jest niebieskie börja lära sig
|
|
najsilniej rozpraszane jest światło o krótszej długości fali czyli niebieskie, dlatego niebo jest niebieskie
|
|
|
dlaczego zachodzące światło jest pomarańczowe/czerwone börja lära sig
|
|
Gdy słońce znajduje się nad horyzontem, jego światło przebywa dłuższą drogę w atmosferze i w większym stopniu ulega rozproszeniu, dlatego zachodzące słońce jest czerwone
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
zmiana kierunku rozchodzenia się fali podczas przejścia z jednego ośrodka do drugiego
|
|
|
przejście z ośrodka rzaszego do gęstszego börja lära sig
|
|
kąt padania większy od kąta załamania
|
|
|
przejście z ośrodka gestszego do rzadszego börja lära sig
|
|
kąt padania mniejszy od kąta załamania
|
|
|
przechodzenie do innego ośrodka d, f, v börja lära sig
|
|
v i d zmienia sie, f pozostaje bez zmian
|
|
|
całkowite wewnętrzne odbicie börja lära sig
|
|
gdy swiatlo przechodzi do ośrodka, w którym porusza się szybciej pod kątem większym niż kąt graniczny, nie przechodzu do drugiego ośrodka, lecz ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
kąt padania, dla którego kąt załamania zbliża się do 90*
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
światło białe rozszczepia się na szereg barw zwanych widmem światła białego. Składa się z cz, p, ż, z, n, f koloru. Najmocniej załamuje się światło fioletowe bo ma najmniejszą długość fali
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
ugięcie fali na przeszkodzie lub przy przejściu przez szczelinę. Najłatwiej ją zaobserwować, gdy rozmiary przeszkody/szczeliny są porównywalne do długości fali
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
jeśli do jakiegoś punktu w przestrzeni dociera więcej niż jedna fala, to docierające fale nakładają się.
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
to superpozycja fal o jednakowych amplitudach i czestotliwościach, ale pochodzących z różnych źródeł
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
duża ilość równoległych szczelin znajdujących się w różnych odstępach
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
wynika z interferencji światła na włoknach kolagenowych tworzących naturalną siatkę dyfrakcyjną lub z tego jak zawarte w nich substancje odbijają światło o różnych długościach
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
kierunek drgań pola elektrycznego w fali świetlnej
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
polega na zmianie częstotliwości dźwięku dochodzącego do odbiorcy. Zjawisko to zachodzi, gdy odległość między źródłem a odbiorcą ulega zmianie
|
|
|
źródło dźwięku zbliża się do obserwatora börja lära sig
|
|
słyszy on dźwięk wyższy niż emitowany przez źródło
|
|
|
gdy źródło dźwięku oddala się od obserwatora börja lära sig
|
|
słyszy on dźwięk niższy niż emitowany przez źródło
|
|
|
|
börja lära sig
|
|
|
|
|
