Conjugación del verbo regular 'conculcar' en español en pretérito anterior de indicativo

 0    10 fiche    en brist
ladda ner mp3 skriva ut spela Kontrollera dig själv
 
Fråga español Svar español
yo [conculcar]
1. persona singular, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
yo hube conculcado
tú [conculcar]
2. persona singular, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
tú hubiste conculcado
él [conculcar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
él hubo conculcado
ella [conculcar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
ella hubo conculcado
Usted [conculcar]
3. persona singular, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
Usted hubo conculcado
nosotros [conculcar]
1. persona plural, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
nosotros hubimos conculcado
vosotros [conculcar]
2. persona plural, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
vosotros hubisteis conculcado
ellos [conculcar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
ellos hubieron conculcado
ellas [conculcar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
ellas hubieron conculcado
Ustedes [conculcar]
3. persona plural, pretérito anterior, indicativo
börja lära sig
Ustedes hubieron conculcado

Du måste vara inloggad för att skriva en kommentar.