architektura historia sztuki 2

 0    21 fiche    weronikapiotrowska50
ladda ner mp3 skriva ut spela Kontrollera dig själv
 
Fråga Svar
edikula
börja lära sig
Kapliczka, przy budynku lub w jego obrysie, charakterystyczna dla architektury starożytnej i renesansu. Może ona być w postaci niszy lub stojąca samodzielnie. Najczęściej zwieńczona frontonem opartym na pilastrach lub kolumnach.
blenda
börja lära sig
Płytka wnęka w ścianie, o wykroju arkady lub okna, bez prześwitu.
lizena
börja lära sig
Płaski, pionowy występ w murze zewnętrznym.
pilaster
börja lära sig
Element architektoniczny w formie płaskiego filara, nieznacznie występującego przed lico ściany.
boniowanie
börja lära sig
Dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, podkreślające ich układ.
rustyka
börja lära sig
Sposób dekoracyjnego obrobienia faktury powierzchni muru kamiennego lub kamiennej okładziny ściennej, tak aby miały surowy wygląd.
attyka
börja lära sig
Górny element elewacji budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn, osłaniający dach.
mezzanino (półpiętro)
börja lära sig
Niska kondygnacja między piętrami (często między parterem a pierwszym piętrem) pojawiająca się w architekturze pałacowej. Powierzchnia przeznaczona na pokoje gościnne, dla służby lub dzieci.
kampanila
börja lära sig
Dzwonnica kościelna charakterystyczna dla architektury włoskiej, wyodrębniona z bryły kościoła i budowana obok niej.
baptysterium
börja lära sig
Budowla przeznaczona do wykonywania obrzędu chrztu, niekiedy usytuowana w pobliżu kościoła. Określenie „baptysterium” odnosi się także do samej niecki chrzcielnej, umożliwiającej przynajmniej częściowe zanurzenie kandydata do chrztu.
obelisk
börja lära sig
Pomnik w formie wysokiego, smukłego słupa, najczęściej o czworobocznej podstawie, wykonanego z jednego bloku skalnego.
pylon
börja lära sig
Wieża o prostokątnej podstawie, wznoszona parami i zwężająca się ku górze.
peripteros
börja lära sig
Budowla, którą otacza pojedyncza kolumnada.
tolos
börja lära sig
W starożytności budowla na planie okrągłym, najczęściej o przeznaczeniu kulturowym.
belkowanie
börja lära sig
Element konstrukcyjny leżący poziomo na kolumnach, półkolumnach i pilastrach. Składa się z trzech części: architrawu, fryzu i gzymsu.
gzyms
börja lära sig
Wysunięty przed lico ściany, zwykle profilowany element architektoniczny w postaci poziomej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku lub jej fragment przed ściekającą wodą deszczową. Oddziela poszczególne kondygnacje.
fryz
börja lära sig
Pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.
architraw
börja lära sig
Główny (najniższy) poziomy człon belkowania antycznego, który podtrzymywał belki stropu.
woluta
börja lära sig
Element architektoniczny i motyw ornamentacyjny w formie spirali lub zwoju.
echinus
börja lära sig
Lekko wygięty element architektoniczny pod abakusem kapitelu kolumny w porządku doryckim lub toskańskim. Ma kształt podobny do płaskiej poduszki.
abakus
börja lära sig
czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny[1], pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.

Du måste vara inloggad för att skriva en kommentar.